Categorie: Bijbelstudie

De onthulling van het profetische woord

‘Voorzeker, de Heere HEERE doet niets tenzij Hij Zijn geheimenis heeft
geopenbaard aan Zijn dienaren, de profeten’ Het getuigenis van Jezus is namelijk de geest van de profetie.
Amos 3:7; Openb. 19:10

Het profetische woord
Het boek Openbaring is een uniek Boek, het verschaft inzicht aan gelovigen op de glorieuze toekomst van Christus. Na Zijn dood en opstanding keerde de Heere Jezus Christus terug naar de hemel. In dit boek vinden we een beschrijving van Hem als de Mensenzoon, die als Rechter zal verschijnen en daarna als Koning der koningen op aarde zal regeren. Over dit Messiaanse rijk vinden we veel details in het Oude Testament. We lezen in het boek Openbaring van de dingen die vooraf gaan aan Zijn wederkomst naar de aarde. Nu zucht de schepping onder de gevolgen van de zondeval. Spoedig bewerkt God een nieuwe geboorte van de schepping: de herstelling van alle dingen (Rom. 8:19-22; Matt. 19:27; Hand. 3:19-26).

Deze brief is door Paulus geschreven tijdens de 3e zendingsreis vanuit Korinthe in het jaar 57/58 (1Kor.15:25;16:1,23; Hand.20:3).

In een zeer fundamentele uiteenzetting legt hij uit wat de persoonlijke verantwoordelijkheid van de mens is tegenover God. In deze brief wordt de christen beschouwd als een mens die het leven van Christus en de Heilige Geest bezit. In Christus geborgen is er voor hem geen veroordeling meer. Zijn schuld is weg en zijn zonden zijn geoordeeld. Gerechtvaardigd door het werk van Christus heeft hij vrede met God.

Toen Paulus in de stad Efeze kwam, heeft hij daar het evangelie gepredikt. Na het ontstaan van een gemeente heeft hij er onderwijs gegeven over Gods eeuwig raadsbesluit, het unieke van het christendom. In zijn brief aan hen beschrijft hij een geheimenis, een verborgenheid, die in andere tijden niet eerder was bekendgemaakt. Dit geheimenis is door Jezus Christus aan Paulus geopenbaard (3:3-6). Hij laat ons zien wat de gemeente van God voor Hem betekent en wat de positie van de gelovigen in Christus Jezus is.

Een studie over Leviticus 8

Zij toen	Wij nu
De zonen van Aäron, die tot priesters werden gewijd, werden eerst helemaal met water gewassen (Lev. 8:6).	Het Woord van God moet op heel ons leven worden toegepast, zodat wij rein zijn (vgl. het baden in Joh. 13:10).
Dan werden ze bekleed met de priesterkleding (Lev. 8:13).	We krijgen feestkleren en zijn bekleed met de klederen van het heil (Zach. 3:3-5; Jes. 61:10).
Vervolgens werden er dieren geslacht en geofferd.	Gods gerechtigheid eiste de dood van de Plaatsvervanger, want zonder bloedstorting is er geen vergeving.

Jan van Buren

Psalm 27:4 e.a.p.

In het leven komt er veel op ons af. Daarom is het heel belangrijk om prioriteiten te stellen in ons doen en laten, nl. door in elke situatie de wezenlijke zin en het doel van ons bestaan onder ogen te zien. Belangrijk is het steeds de juiste prioriteiten te stellen bij alles wat we ondernemen.

Eerst de persoonlijke omgang met God, gebed, Gods Woord lezen en overdenken, dan het gezin (vrouw/man en kinderen), dan je baan, dan de verantwoordelijkheden in de gemeente, en ten slotte eventuele vrijetijdsbesteding. Wanneer we vele dingen ondernemen en ervoor gaan, maar voorbijgaan aan het ene ding dat het belangrijkste is, missen we het doel.

Hieronder volgen vijf voorbeelden van mensen die een ontmoeting met de Here Jezus en met God hadden, en die werden gekenmerkt door één ding.

Jan van Buren

Gelovigen in Judea toen, jij in Nederland nu?!

“En hij zal voor Hem uitgaan in de geest en in de kracht van Elia, om het hart van de vaderen te bekeren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de bedachtzaamheid van de rechtvaardigen, om voor de Here een toegerust volk gereed te maken.”

Lucas 1:17

God zegent toewijding op Zijn tijd

Het leven toen, ongeveer 2000 jaar geleden, heeft een grote overeenkomst met de tijd waarin jij en ik nu leven. Evenals toen is het nu op politiek en godsdienstig terrein een roerige tijd. De hele toenmalige wereld, met als centrum het Midden-Oosten, was in beweging en dat is ook nu zo. En op godsdienstig gebied waren er toen en zijn er nu allerlei groeperingen, met de meest uiteenlopende denkbeelden.

Jan van Buren

Leviticus 25:8-17

Op reis naar het erfdeel

Vele jaren was het volk Israël in slavernij geweest in Egypte. Na een verblijf van ca. 400 jaar werden ze door God op een heel bijzondere manier gevrijwaard van het oordeel dat over het land Egypte kwam, en wel door te schuilen achter het bloed van het paaslam. Dit een beeld van de bekering en het geloof in het volbrachte werk van Christus, het Lam van God.

Daarna werden de Israëlieten bevrijd van de macht van de farao, die een beeld is van de overste van deze wereld. De Rode Zee scheidde hen voor altijd van Egypte. Hier zien we het beeld van de doop, het gestorven zijn met Christus. In het geloof gingen zij droogvoets door de zee, de farao en zijn leger echter verdronken. Onderweg in de woestijn, op de reis naar het Beloofde Land, kwamen er allerlei beproevingen op hen af. Deze beproevingen gebruikte God om hun eigen hart, en ook dat van Hemzelf, beter te leren kennen. Hij wilde hun leren voor honderd procent te leven door genade.

Jan van Buren

Numeri 35:9-28; Deuteronomium 19:1-13; Jozua 20:1-9

Als een Israëliet zonder opzet iemand had gedood, dan kon de bloedwreker hem doden. Om aan de bloedwreker te kunnen ontkomen, had God zes vrijsteden aangewezen – verdeeld over het land. Als de doodslager naar een vrijstad was gevlucht, mocht de bloedwreker hem daar niet doden.

Over het huwelijk en de opvoeding van kinderen

Jan van Buren

Genesis 24 tot 28

Inleiding
Het gezin is de kleinste eenheid van samenleven, van
liefde en gemeenschap. Bij het stichten van een gezin
sluiten een man en een vrouw een verbond, waarbij ze
elkaar trouw beloven voor het leven. Het huwelijk is
door God ingesteld en vormt een beeld van Christus en
de Gemeente (zie Gen. 2:24; Ef. 5:22-33). Over het wel
of niet trouwen schrijft Paulus uitvoerig in 1 Korintiërs 7

Jan van Buren

Exodus 21:1-6

Vrij zijn, of voor altijd uit liefde dienen?

In Exodus 19 werd het volk Israël verzameld aan de
voet van de berg Sinaï. God had het volk, dat in zijn
geheel in slavernij was gekomen, op een bijzondere
manier verlost uit Egypte. Daarna had Hij het op
arendsvleugels gedragen en tot Zich gebracht. Toen
wilde Hij een verbond met hen sluiten. Als voorwaarde
stelde God dat zij Hem gehoorzaam moesten zijn.
Gezamenlijk zeiden zij: ‘Alles wat U zegt, zullen wij
doen!’ In Exodus 20 ontvingen zij de tien geboden, en
daarbij voorschriften hoe zij een altaar moesten maken.