Evangelisatie Zeeuws-Vlaanderen
Stichting Evangelisatie in Vlaanderen
Ontbrekende stenen in Ezechiël
Ezechiël 28:13; Exodus 28:17-20
Sinds meer dan dertig jaren ben ik in het bezit van de drie afgebeelde
stenen: de barnsteen, de agaat en de amethist.
Onopvallend lagen ze in onze woonkamer. Soms nam ik de stenen in mijn hand, maar hechtte er weinig waarde aan. Totdat ik onlangs over edelstenen las in de Bijbel. Nu geven deze drie stenen mij een beeld van het verleden en van mijn toekomst.
‘Hebt u de Heilige Geest ontvangen toen u tot geloof kwam?’
(…) ’als iemand de Geest van Christus niet heeft, die is niet van Hem’.
‘Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. En dit zei Hij over de Geest, Die zij die in Hem geloven, ontvangen zouden; want de Heilige Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was’.
Handelingen 19:2; Romeinen 8:9; Johannes 7:38-39
Bovenstaande teksten tonen aan hoe belangrijk het is om te weten dat je de Heilige Geest hebt ontvangen, toen je tot geloof bent gekomen. Je mag dan weten dat de Geest van God, evenals de vrouw in Lukas 15 die met een lamp een penning zocht en vond, jouw levenshuis en de schuilhoeken van je hart heeft schoongeveegd en in Gods licht heeft gebracht. En zoals deze vrouw blij was samen met anderen, zo is de Heiland blij met jou, een verloste zondaar. Hij is verheugd dat Hij door Zijn Geest in je kan wonen; en Hij geeft je de zekerheid dat je verlost bent uit de macht van de duisternis. Je bent nu het eigendom van Hem, Die jou zo heeft liefgehad. Je bent voor eeuwig met Hem verbonden, zoals die gevonden penning aan de hals van de vrouw hing. Je behoort voortaan bij Hem en Hij heeft de regie over je leven overgenomen, zodat je Hem en je medegelovigen uit liefde kunt dienen
Openbaring 2 en 3
De zeven brieven aan de zeven gemeenten in Openbaring 2 en 3 hebben op zeven punten een overeenstemming:
‘Toen kwamen de discipelen van Johannes bij Hem en zeiden: Waarom vasten wij en de Farizeeën veel en vasten Uw discipelen niet?’
‘Noemt u dat vasten en een dag die de HEERE welgevallig is?
Is dit niet het vasten dat Ik verkies: dat u de boeien van de goddeloosheid losmaakt (…)’.
Mattheüs 9:14; Jesaja 58:5-6
Wat is vasten?
Diverse godsdiensten kennen een vastenperiode, met het doel tot bezinning en tot verdieping van het spirituele leven te komen. Of men besluit het lichaam van binnen te reinigen, en een bepaalde tijd niet te eten. Zo hebben de moslims hun jaarlijkse Ramadan, één van de vijf zuilen van de Islam. Hierbij onthoudt men zich gedurende een bepaalde tijd van eten, drinken, roken en seksuele omgang, van zonsopgang tot zonsondergang. In de rooms-katholieke kerk is het vasten één van de belangrijkste uitingen van boetvaardigheid. In de vastentijd, die veertig dagen duurt, wordt er weinig gegeten.
‘Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God, van de leer van dopen, van de handoplegging (…)’.
‘Leg niemand haastig de handen op en heb geen deel aan de zonden van anderen’.
Hebreeën 6:1-2; 1 Timotheüs 5:22
Handoplegging is een symbool van gemeenschap
Handoplegging is geen bijzonder kenmerk van de christelijke leer.
Het speelt in het christendom slechts een ondergeschikte rol. Het was een gebruik dat bij de Joden algemeen bekend was en waarvan iedereen de betekenis begreep.
Het opleggen van handen heeft zeker geen magische betekenis, dat vinden wij noch in het Oude noch in het Nieuwe Testament. Het is een symbolische handeling, evenals het geven van de rechterhand van de gemeenschap.
“Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb in acht te nemen”.
“Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God, van de leer van dopen (…)”.
Matteüs 28:19; Hebreeën 6:1-2
Ga heen en onderwijs hen.
Nadat de Heere Jezus is teruggekeerd naar de hemel, hebben Zijn discipelen gehoor gegeven aan Zijn opdracht. Zij moesten wereldwijd het evangelie gaan prediken, te beginnen in Jeruzalem. Daarna moesten zij hen die tot bekering en geloof waren gekomen dopen in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. En hen onderwijzen om alles wat Hij hun geboden had in praktijk te brengen.
Gods heilig vuur in jou
Hoewel het inmiddels al vele jaren geleden is, kan ik mij nog heel goed de avond herinneren toen ik het onderstaande schema opstelde. Met een groep collega’s waren we drie dagen van huis in een opleidingscentrum om ons BHV certificaat te behalen.
Om, zo nodig, als gecertificeerde bedrijfshulpverlener naast ons werk elkaar in gevaarlijke situaties te helpen of te redden.
In deze Bijbelstudie willen we ingaan op de instelling en de duurzaamheid van het huwelijk. Het is de kleinste sociale cel in onze maatschappij, waarvan veel zegen kan uitgaan als binnen het huwelijk liefde en harmonie de boventoon voeren. Het huwelijk is een instelling van God, al van voor de zondeval, met een diepe betekenis. God wilde door de instelling van het huwelijk laten zien, hoe de mens (man en vrouw) één is in liefde, hoe zij dingen met elkaar delen, samen beheren en genieten van wat God heeft gemaakt. Het huwelijk is bovendien een afspiegeling van de relatie tussen Christus en zijn Gemeente. Door een goede onderlinge verhouding in het huwelijk te beleven, kunnen mannen en vrouwen iets van die relatie aan de wereld laten zien.
Bovenstaand schilderstuk laat in verschillende collages het plan der eeuwen met de mensen en de wereld zien. Het geeft een overzicht van de schepping tot aan de eeuwige toestand. Het schilderij met afmetingen van 240 x 60 cm is vervaardigd door br. P. Griep uit Terneuzen in 2001.
Rechts naast de twee bomen ziet u een Bijbel opengeslagen bij de tekst: ‘De opening van Uw woorden verspreidt licht en geeft de onverstandige inzicht’ (Ps. 119:130). De Bijbel is dan ook de inspiratiebron van dit schilderstuk. Op een boekenlegger is het ichtusteken aangebracht. Het ichtusteken was al in de beginperiode van de gemeente een herkennings- en bemoedigingsteken voor christenen. Ichthus betekent letterlijk ‘vis’, maar dit Griekse woord (ἰχθύς) is een acroniem: iedere letter is een afkorting van een woord. Die woorden vormen samen de volgende vertaalde zin: Jezus Christus, Gods Zoon, (en de) Redder.
(via Abraham, Izak, Jakob, Jozef)
‘Voor alles is er een vastgestelde tijd, er is een tijd voor elk voornemen onder de hemel. Er is een tijd om geboren te worden, er is een tijd om te sterven’.
‘Deze allen zijn in het geloof gestorven. Zij hebben de vervulling van de belofte niet verkregen, maar hebben die vanuit de verte gezien en geloofd en begroet, en zij hebben beleden dat zij vreemdelingen en bijwoners op aarde waren’.
Prediker 3:1-2; Hebreeën 11:13
Chronologie van Abraham tot Mozes
Vele generaties hebben geleefd vóór ons, die nu leven. Van sommigen wordt het levensverhaal en de tijd waarin zij leefden uitvoerig in de Bijbel vermeld. We lezen over het ontstaan van de volken na de zondvloed, en hoe deze volken een plaats door God kregen toegewezen om hier te wonen in relatie tot het volk Israël (Gen. 10:32; Deut. 32:7-9). Voor meer informatie over geslachtsregisters, zie mijn brochure: ‘Naar men meende…, de geslachtregisters van Jezus Christus’.
Om meer inzicht te hebben in de chronologie van de aartsvaders, volgt hier een overzicht van de tijd waarin de generaties van Terah tot Mozes leefden, en hun familierelaties. De tijd vanaf de geboorte van Abraham, zijn roeping en de belofte dat zijn nakomelingen het land Kanaän in bezit zouden krijgen. Tot het jaar dat ze door Mozes uit Egypte werden geleid op weg naar het Beloofde land.