Auteur: admin

Een studie over Leviticus 8

Jan van Buren

Psalm 27:4 e.a.p.

In het leven komt er veel op ons af. Daarom is het heel belangrijk om prioriteiten te stellen in ons doen en laten, nl. door in elke situatie de wezenlijke zin en het doel van ons bestaan onder ogen te zien. Belangrijk is het steeds de juiste prioriteiten te stellen bij alles wat we ondernemen.

Eerst de persoonlijke omgang met God, gebed, Gods Woord lezen en overdenken, dan het gezin (vrouw/man en kinderen), dan je baan, dan de verantwoordelijkheden in de gemeente, en ten slotte eventuele vrijetijdsbesteding. Wanneer we vele dingen ondernemen en ervoor gaan, maar voorbijgaan aan het ene ding dat het belangrijkste is, missen we het doel.

Hieronder volgen vijf voorbeelden van mensen die een ontmoeting met de Here Jezus en met God hadden, en die werden gekenmerkt door één ding.

Jan van Buren

Gelovigen in Judea toen, jij in Nederland nu?!

“En hij zal voor Hem uitgaan in de geest en in de kracht van Elia, om het hart van de vaderen te bekeren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de bedachtzaamheid van de rechtvaardigen, om voor de Here een toegerust volk gereed te maken.”

Lucas 1:17

God zegent toewijding op Zijn tijd

Het leven toen, ongeveer 2000 jaar geleden, heeft een grote overeenkomst met de tijd waarin jij en ik nu leven. Evenals toen is het nu op politiek en godsdienstig terrein een roerige tijd. De hele toenmalige wereld, met als centrum het Midden-Oosten, was in beweging en dat is ook nu zo. En op godsdienstig gebied waren er toen en zijn er nu allerlei groeperingen, met de meest uiteenlopende denkbeelden.

Jan van Buren

Leviticus 25:8-17

Op reis naar het erfdeel

Vele jaren was het volk Israël in slavernij geweest in Egypte. Na een verblijf van ca. 400 jaar werden ze door God op een heel bijzondere manier gevrijwaard van het oordeel dat over het land Egypte kwam, en wel door te schuilen achter het bloed van het paaslam. Dit een beeld van de bekering en het geloof in het volbrachte werk van Christus, het Lam van God.

Daarna werden de Israëlieten bevrijd van de macht van de farao, die een beeld is van de overste van deze wereld. De Rode Zee scheidde hen voor altijd van Egypte. Hier zien we het beeld van de doop, het gestorven zijn met Christus. In het geloof gingen zij droogvoets door de zee, de farao en zijn leger echter verdronken. Onderweg in de woestijn, op de reis naar het Beloofde Land, kwamen er allerlei beproevingen op hen af. Deze beproevingen gebruikte God om hun eigen hart, en ook dat van Hemzelf, beter te leren kennen. Hij wilde hun leren voor honderd procent te leven door genade.

Jan van Buren

Numeri 35:9-28; Deuteronomium 19:1-13; Jozua 20:1-9

Als een Israëliet zonder opzet iemand had gedood, dan kon de bloedwreker hem doden. Om aan de bloedwreker te kunnen ontkomen, had God zes vrijsteden aangewezen – verdeeld over het land. Als de doodslager naar een vrijstad was gevlucht, mocht de bloedwreker hem daar niet doden.

Over het huwelijk en de opvoeding van kinderen

Jan van Buren

Genesis 24 tot 28

Inleiding
Het gezin is de kleinste eenheid van samenleven, van
liefde en gemeenschap. Bij het stichten van een gezin
sluiten een man en een vrouw een verbond, waarbij ze
elkaar trouw beloven voor het leven. Het huwelijk is
door God ingesteld en vormt een beeld van Christus en
de Gemeente (zie Gen. 2:24; Ef. 5:22-33). Over het wel
of niet trouwen schrijft Paulus uitvoerig in 1 Korintiërs 7

Jan van Buren

Exodus 21:1-6

Vrij zijn, of voor altijd uit liefde dienen?

In Exodus 19 werd het volk Israël verzameld aan de
voet van de berg Sinaï. God had het volk, dat in zijn
geheel in slavernij was gekomen, op een bijzondere
manier verlost uit Egypte. Daarna had Hij het op
arendsvleugels gedragen en tot Zich gebracht. Toen
wilde Hij een verbond met hen sluiten. Als voorwaarde
stelde God dat zij Hem gehoorzaam moesten zijn.
Gezamenlijk zeiden zij: ‘Alles wat U zegt, zullen wij
doen!’ In Exodus 20 ontvingen zij de tien geboden, en
daarbij voorschriften hoe zij een altaar moesten maken.

Jan C. van Buren

Een vergelijking tussen twee Godsmannen

‘Maar door de genade van God ben ik wat ik ben; en Zijn genade aan mij is niet vergeefs geweest
(…); maar niet ik, maar de genade van God met mij’ (1 Kor. 15:10)

Jan C. van Buren

“Als iemand streeft naar het opzienerschap, begeert hij een goed werk.”
1 Timoteüs 3:1

In deze studie willen we aan de hand van de Bijbel
nagaan hoe de kudde van Christus bijeengehouden
moet worden om niet ten prooi te vallen aan de invloed
van de boze. God heeft niet alleen gaven aan de
gemeente gegeven tot opbouw van de gelovigen, maar
ook broeders met een hart voor Zijn gemeente om haar
te leiden.